آقا شما یه لیوان رو فرض کن.
اگه این لیوان پاک و تمیز باشه هر چی بریزی توش همون میشه.آب بریزی میشه یه لیوان آب،شیر بریزی میشه یه لیوان شیر،عسل بریزی میشه لیوان عسل،(معذرت میخوام ...اما اگه کثافت هم تو این لیوان بریزی میشه یه لیوان کثافت)...اما اگه این لیوانیه ذره،فقط یه ذره تهش کثافت داشته باشه تو چه آب توش بریزی چه شیر چه عسل چه کثافت چه ... بهش میگن یه لیوان کثافت. هر چند که آب خودش پاک کننده است.

انسان هم ظرفی بیش نیست اگه این ظرف پاک باشه هر محتوایی رو که بگیره با همون محتوا هم شکل و همسو میشه و افکارش به سمت اون محتوا سوق داده میشه.این محتوا میتونه علم باشه، قرآن باشه،شعر باشه،یا حتی افکار انحرافی....ولی اگه این ظرف و دل انسان پاک نباشه و مشکل داشته باشه و یه عقیده ی انحرافی توش ذاتی شده باشه؛ تو ، هر چی توش بریزی؛ اون بنده خدا پر میشه از سیاهی و به سمت پلیدی میره.

وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرآن مَا هُو شِفاءٌ و رَحمهٌ لِلمُومنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إلّا خَسَارا.آیه 82 سوره اسرا
و از قرآن آنچه را که برای مومنین است شفا و رحمت است فرو میفرستیم و به ستمکاران جز زیان نمی افزاید.